Na stole nakrytym białym obrusem kładziemy Pismo Święte, opłatek oraz ustawiamy świecę (najlepiej Wigilijnego Dzieła Pomocy Dzieciom, ale może być inna – najlepiej białego koloru).

         Wieczerzę wigilijna rozpoczynamy modlitwą, najlepiej jeśli prowadzi ją ojciec, bądź dziadek.

Prowadzący modlitwę: W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Amen.

Zapalanie świecy

Prowadzący modlitwę: Światło Chrystusa.

Wszyscy odpowiadają: Bogu niech będą dzięki.

Czytanie Ewangelii (Łk 2,1-14):

Prowadzący modlitwę: Ponad dwa tysiące lat temu przyszedł na świat Jezus Chrystus, Syn Boży, oczekiwany Zbawiciel.

Przeczytajmy fragment Ewangelii według św. Łukasza.

         Dzisiejszego wieczoru spotykamy się wspólnie w rodzinnym gronie, aby przypomnieć sobie tamto wydarzenie oraz uświadomić sobie, że Jezus – prawdziwy Bóg i prawdziwy człowiek poprzez to wydarzenie stał się bliski każdemu z nas. Słuchajmy tekstu Pisma Świętego.

         „Cezar August nakazał, aby przeprowadzić spis ludności w całym państwie. Pierwszy ten spis odbył się, kiedy w Syrii rządził Kwiryniusz. Wybierali się więc wszyscy, aby dać się zapisać, każdy do swego miasta. Udał się także Józef z Galilei, z miasta Nazaret, do Judei, do miasta Dawidowego, zwanego Betlejem, ponieważ pochodził z domu i rodu Dawida, żeby się dać zapisać z poślubioną sobie Maryją, która była brzemienna.

         Kiedy tam przebywali, nadszedł dla Maryi czas rozwiązania. Porodziła swego pierworodnego Syna, owinęła Go w pieluszki i położyła w żłobie, gdyż nie było dla nich miejsca w gospodzie. W tej okolicy przebywali w polu pasterze i trzymali straż nocną nad swoją trzodą. Naraz stanął przy nich anioł Pański i chwała Pańska zewsząd ich oświeciła, tak że bardzo się przestraszyli. Lecz anioł rzekł do nich „Nie bójcie się! Oto zwiastuje wam radość wielką, która będzie udziałem całego narodu :dziś w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz Pan. A to będzie znakiem dla was : znajdziecie Niemowlę owinięte w pieluszki i leżące w żłobie” . I nagle przyłączyło się do anioła mnóstwo zastępów niebieskich, które wielbiły Boga słowami: „Chwała Bogu na wysokościach, a na ziemi pokój ludziom Jego upodobania”.”

Po wysłuchaniu fragmentu Ewangelii wart zaśpiewać lub migać kolędę „Bóg się rodzi” (lub jakąś inną, dobrze wszystkim znaną).

Wspólna modlitwa.

Prowadzący modlitwę:

Dziękujemy Ci Boże i Ojcze nasz, za ten biały chleb-opłatek, owoc ziemi i ludzkiej pracy, który zgromadził nas dzisiaj w jedno przy wspólnym stole, podobnie, jak mocą Twojego Słowa staje się Twoim Ciałem i gromadzi nas we wspólnocie ołtarza.

Pobło†gosław († = robimy znak krzyża nad opłatkiem) nas i te opłatki, którymi będziemy się łamać i składać sobie życzenia świąteczne.

Panie, Ty sam nauczyłeś nas tego, aby w znaku przełamania się chlebem, dzielić się z innymi, a szczególnie z biednymi – miłością, życzliwością i pokojem.

Obdarz więc nas wszystkich Twoim pokojem, abyśmy wspólnie sławili Ojcowską Twą dobroć. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

Dzielenie się opłatkiem.